هوش مصنوعی:
این متن شعری است که با پرسش‌های فلسفی و عرفانی درباره تأثیرات مختلف اعمال و حالات انسان بر جهان و دیگران سروکار دارد. شاعر از تأثیرات مثبت و منفی اعمال انسان، مانند بخشش، عشق، و قدرت، و همچنین از تغییرات شگفت‌انگیزی که ممکن است در نتیجه این اعمال رخ دهد، سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. این مفاهیم نیاز به تجربه و تفکر بیشتری دارند که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.
غزل شمارهٔ ۸۳۶
گَر نَخُسپی شَبَکی جان چه شود؟
وَرْ نَکوبی دَرِ هِجْرانْ چه شود؟
وَرْ به یاری شَبَکی روز آری
از برایِ دلِ یارانْ چه شود؟
وَرْ دو دیده زِ تو روشن گردد
کوریِ دیده شیطانْ چه شود؟
وَرْ بگیرد زِ گُل اَفْشانیِ تو
همه عالَمْ گُل و ریحانْ چه شود؟
آبِ حیوان که در آن تاریکی‌ست
پُر شود شهر و بیابانْ چه شود؟
وَرْ خَضِروار قَلاووز شوی
تا لَبِ چشمه حیوانْ چه شود؟
وَرْ زِ خوانِ کَرَم و نِعْمَتِ تو
زنده گردد دو سه مِهْمانْ چه شود؟
وَرْ زِ دِلْداری و جانْ بَخشیِ تو
جانْ بیابَد دو سه بی‌جانْ چه شود؟
وَرْ سَواره سویِ میدان آیی
تا شود سینه چو میدانْ چه شود؟
رویِ چون ماهَت اگر بِنْمایی
تا رَوَد زُهره به میزانْ چه شَود؟
وَرْ بِریزی قَدَحی مالامال
بر سَرِ وَقتِ خُمارانْ چه شود؟
وَرْ بِپوشیم یکی خِلْعَتِ نو
ما غُلامانْ زِ تو سُلطانْ چه شَود؟
وَرْ چو موسیٰ تو بِگیری چوبی
تا شود چوبْ چو ثُعْبانْ چه شَود؟
وَرْ بَرآری زِ تَکِ دریا گَرد
چو کَفِ موسیِ عِمْرانْ چه شود؟
وَرْ سُلَیمان بَرِ موران آید
تا شود مورْ سُلَیمانْ چه شود؟
بس کُن و جمع کُن و خامُش باش
گَر نگویی تو پَریشانْ چه شود؟
وَرْ نَکوبی دَرِ هِجْرانْ چه شود؟
وَرْ به یاری شَبَکی روز آری
از برایِ دلِ یارانْ چه شود؟
وَرْ دو دیده زِ تو روشن گردد
کوریِ دیده شیطانْ چه شود؟
وَرْ بگیرد زِ گُل اَفْشانیِ تو
همه عالَمْ گُل و ریحانْ چه شود؟
آبِ حیوان که در آن تاریکی‌ست
پُر شود شهر و بیابانْ چه شود؟
وَرْ خَضِروار قَلاووز شوی
تا لَبِ چشمه حیوانْ چه شود؟
وَرْ زِ خوانِ کَرَم و نِعْمَتِ تو
زنده گردد دو سه مِهْمانْ چه شود؟
وَرْ زِ دِلْداری و جانْ بَخشیِ تو
جانْ بیابَد دو سه بی‌جانْ چه شود؟
وَرْ سَواره سویِ میدان آیی
تا شود سینه چو میدانْ چه شود؟
رویِ چون ماهَت اگر بِنْمایی
تا رَوَد زُهره به میزانْ چه شَود؟
وَرْ بِریزی قَدَحی مالامال
بر سَرِ وَقتِ خُمارانْ چه شود؟
وَرْ بِپوشیم یکی خِلْعَتِ نو
ما غُلامانْ زِ تو سُلطانْ چه شَود؟
وَرْ چو موسیٰ تو بِگیری چوبی
تا شود چوبْ چو ثُعْبانْ چه شَود؟
وَرْ بَرآری زِ تَکِ دریا گَرد
چو کَفِ موسیِ عِمْرانْ چه شود؟
وَرْ سُلَیمان بَرِ موران آید
تا شود مورْ سُلَیمانْ چه شود؟
بس کُن و جمع کُن و خامُش باش
گَر نگویی تو پَریشانْ چه شود؟
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۳۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۸۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
