هوش مصنوعی:
این متن به بیان حالات و احساسات درونی انسان می‌پردازد و از مفاهیمی مانند رنج، ذوق، و مستی صحبت می‌کند. در این شعر، شاعر از ناتوانی برخی افراد در درک زیبایی‌ها و لذت‌های زندگی سخن می‌گوید و به این موضوع اشاره می‌کند که برخی افراد به دلیل سنگدلی یا محدودیت‌های ذهنی خود، قادر به درک عمیق‌تر و معنوی‌تر زندگی نیستند.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم انتزاعی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.
غزل شمارهٔ ۸۴۶
بیمارِ رَنجِ صَفرا ذوقِ شِکَر نَدانَد
هر سنگْ دلْ دَرین رَهْ قَلْب از گُهَر نَدانَد
هر عنکبوتِ جولَهْ در تار و پودِ آن چَهْ
از ذوقِ صَنْعَتِ خود ذوقِ دِگَر نَدانَد
وان کو زِ چَهْ بَراُفْتَد در جام و ساغَر اُفْتَد
مَستیش در سَر اُفْتَد پا را زِ سَر نَدانَد
هر سنگْ دلْ دَرین رَهْ قَلْب از گُهَر نَدانَد
هر عنکبوتِ جولَهْ در تار و پودِ آن چَهْ
از ذوقِ صَنْعَتِ خود ذوقِ دِگَر نَدانَد
وان کو زِ چَهْ بَراُفْتَد در جام و ساغَر اُفْتَد
مَستیش در سَر اُفْتَد پا را زِ سَر نَدانَد
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۴۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۸۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
