هوش مصنوعی: این متن به توصیف زیبایی و قدرت چشم‌های معشوق می‌پردازد. شاعر از حلاوت، مستی و جذابیت چشم‌های معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که خداوند به این چشم‌ها قدرت و زیبایی بی‌نظیری بخشیده است. همچنین، شاعر از تأثیر شگفت‌انگیز این چشم‌ها بر دیگران و حیرت آن‌ها سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات پیچیده در شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

غزل شمارهٔ ۸۶۷

چَندان حَلاوت و مَزه و مَستی و گُشاد
در چَشم‌هایِ مَستِ تو نَقّاشْ چون نَهاد؟

چَشمَت بیافرید به هر دَم هزار چَشم
زیرا خدا زِ قُدرتِ خودْ قُدرَتَش بِداد

وان جُمله چَشم‌ها شُده حیرانِ چَشمِ تو
که صد هزار رَحْمَت بَر چَشم‌هات باد

بر تَختِ سلطنت بِنِشسته‌ست چَشمِ تو
هر جان که دید چَشمِ تو را گفت دادْ داد

گفتم که چَشمِ چَرخ چُنین چَشم هیچ دید؟
سوگند خورْد و گفت مرا نیست هیچ یاد
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۶۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۸۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.