شمارهٔ ۴۸

دردا که ز دُردی جهان مَست شدیم
پشتی چو کمان و تیر از شست شدیم

آمد شدِ ما نگر که در آخرِ عمر
از پای درآمدیم و ازدست شدیم
۲۶۳ اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.