هوش مصنوعی:
این متن شعری عرفانی است که به زیبایی‌های معنوی و عشق الهی می‌پردازد. شاعر از مفاهیمی مانند عشق، حقیقت، نور، و تجلی الهی سخن می‌گوید و با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند باد، درخت، بلبل، و گل، حالات روحانی و عرفانی را توصیف می‌کند. متن به دنبال بیان ارتباط عمیق بین عاشق و معشوق (الهی) و تأثیرات این ارتباط بر جهان هستی است.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه دارد تا بتواند به درستی درک و تحلیل شود.
غزل شمارهٔ ۹۰۴
زِ بادِ حَضرتِ قُدسی بنفشه زار چه می‌شُد
درخت‌هایِ حَقایقْ ازان بهار چه می‌شُد؟
دل از دیارِ خَلایِقْ بِشُد به شهرِ حَقایق
خدایْ دانَد کین دلْ دَران دیار چه می‌شُد
زِ های و هویِ حَریفان زِ نای و نوشِ ظَریفان
هوایِ نورِ صَبوح و شرابِ نار چه می‌شُد
هزار بُلبُلِ مَست و هزار عاشقِ بی‌دل
در آن مَقامِ تَحَیُّر زِ رویِ یار چه می‌شُد
چو عشق در بَرِ سیمین کَشید عاشقِ خود را
زِ بوسه‌هایِ چو شِکَّر دَران کِنار چه می‌شُد
دَران طَرَف که زِ مَستی تو گُلْ زِ خار نَدانی
عَجَب که گُل چه چَشید و عَجَب که خار چه می‌شُد
میانِ خِلْعَتِ جانانْ قَبولِ عشقْ خُرامان
به بارگاهِ تَجَلّی زِ کار و بار چه می‌شُد
به باد و آتش و آب و به خاکْ عشق دَرآمَد
به نورِ یک نَظَرِ عشقِ هر چهار چه می‌شُد
چو شَمسِ مَفْخَرِ تبریز زَد آتشی به درختی
زِ شُعله‌هایِ لَطیفَش درخت و بار چه می‌شُد
درخت‌هایِ حَقایقْ ازان بهار چه می‌شُد؟
دل از دیارِ خَلایِقْ بِشُد به شهرِ حَقایق
خدایْ دانَد کین دلْ دَران دیار چه می‌شُد
زِ های و هویِ حَریفان زِ نای و نوشِ ظَریفان
هوایِ نورِ صَبوح و شرابِ نار چه می‌شُد
هزار بُلبُلِ مَست و هزار عاشقِ بی‌دل
در آن مَقامِ تَحَیُّر زِ رویِ یار چه می‌شُد
چو عشق در بَرِ سیمین کَشید عاشقِ خود را
زِ بوسه‌هایِ چو شِکَّر دَران کِنار چه می‌شُد
دَران طَرَف که زِ مَستی تو گُلْ زِ خار نَدانی
عَجَب که گُل چه چَشید و عَجَب که خار چه می‌شُد
میانِ خِلْعَتِ جانانْ قَبولِ عشقْ خُرامان
به بارگاهِ تَجَلّی زِ کار و بار چه می‌شُد
به باد و آتش و آب و به خاکْ عشق دَرآمَد
به نورِ یک نَظَرِ عشقِ هر چهار چه می‌شُد
چو شَمسِ مَفْخَرِ تبریز زَد آتشی به درختی
زِ شُعله‌هایِ لَطیفَش درخت و بار چه می‌شُد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن (مجتث مثمن مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۹۰۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
