هوش مصنوعی: شاعر از دل خود که با وجود گذر عمر هنوز شادابی و تحرک دارد، سخن می‌گوید و از زردی آفتاب که نمادی از درد و رنج است، یاد می‌کند و می‌خواهد که این زردی به سرخی تبدیل شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۴۷

دل گرچه ز عمر پیش خوردی دارد
می ده که دلم هنوز گردی دارد

بر زردی آفتاب دَر دِه می سرخ
کاین زردی آفتاب دردی دارد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.