هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از زیبایی‌های طبیعت مانند گل، گلاب، باد صبا و خنده‌ای مانند پسته سخن می‌گوید و از ناز و ادای باد صبا که مشک می‌افشاند، یاد می‌کند.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم شاعرانه و استعاری است که برای درک بهتر، به سطحی از بلوغ فکری و ادبی نیاز دارد. کودکان زیر 12 سال ممکن است در درک عمیق این مفاهیم مشکل داشته باشند.
شمارهٔ ۱۳
گل بین که گلابِ ابر میدارد دوست
وز خنده چو پسته مینگنجد در پوست
تا بادِ صبا بر سرِ گل مُشک افشاند
مینازد از آن باد که اندر سرِ اوست
وز خنده چو پسته مینگنجد در پوست
تا بادِ صبا بر سرِ گل مُشک افشاند
مینازد از آن باد که اندر سرِ اوست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
