هوش مصنوعی:
گل بیان می‌کند که از همان ابتدا متوجه شد برای مرگ آفریده شده است، حتی اگر به او صد برگ هم داده شود، در نهایت بی‌برگ و بی‌پناه به سرنوشت خود تسلیم می‌شود.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی درباره مرگ و سرنوشت است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، این موضوعات ممکن است برای برخی از افراد در این گروه سنی سنگین یا نگران‌کننده باشد.
شمارهٔ ۱۸
گل گفت که تا چشم گشادند مرا
دیدم که برای مرگ زادند مرا
هر چند که صد برگ نهادند مرا
بی برگ به راه سر بدادند مرا
دیدم که برای مرگ زادند مرا
هر چند که صد برگ نهادند مرا
بی برگ به راه سر بدادند مرا
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
