هوش مصنوعی:
این متن شعری عرفانی است که به موضوع عشق الهی و فنا در آن می‌پردازد. شاعر از مرگ به عنوان زندگی حقیقی و از فقر به عنوان غنای واقعی یاد می‌کند و مخاطب را به سفر در راه عشق دعوت می‌نماید. او تأکید می‌کند که در این راه نباید از گمراهی یا دشواری‌ها ترسید، چرا که عشق الهی حمایت و یاری می‌رساند.
رده سنی:
18+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
غزل شمارهٔ ۱۰۱۴
حَکَمَ البَینُ بِمَوتی وَ عَمَد
رَضیَ الصَّدُ بِحَینی وَ قَصَد
فَتَح الدَّهرُ عُیُونَ حَسَدٍ
فَرَ آنی بِفِناکُم وَ حَسَد
یُهرِقُ العِشقِ دِماءً حُقِنَت
لَیسَ لِلعِشقِ قَریبٌ وَ وَلَد
لکِنِ المَوتُ حَیاهٌ لَکُمَ
لکِنِ الفَقرُ غَناءٌ وَ رَغَد
سافِرُوا فی سُبُل العِشقِ مَعی
لا تَخافُنَّ ضَلالًا وَ رَصَد
لا یَهُولَنَّکُمُ بُعدُکُمُ
دُونَکُم وَفدَ وِصالٍ وَ مَدَد
فَنَسیمُ طَرَبٍ اَولُهَمٌ
یَهَبُ السالِکَ حَولًا وَ جَلَد
رَضیَ الصَّدُ بِحَینی وَ قَصَد
فَتَح الدَّهرُ عُیُونَ حَسَدٍ
فَرَ آنی بِفِناکُم وَ حَسَد
یُهرِقُ العِشقِ دِماءً حُقِنَت
لَیسَ لِلعِشقِ قَریبٌ وَ وَلَد
لکِنِ المَوتُ حَیاهٌ لَکُمَ
لکِنِ الفَقرُ غَناءٌ وَ رَغَد
سافِرُوا فی سُبُل العِشقِ مَعی
لا تَخافُنَّ ضَلالًا وَ رَصَد
لا یَهُولَنَّکُمُ بُعدُکُمُ
دُونَکُم وَفدَ وِصالٍ وَ مَدَد
فَنَسیمُ طَرَبٍ اَولُهَمٌ
یَهَبُ السالِکَ حَولًا وَ جَلَد
وزن: مستفعلتن مستفعلتن
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۱۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
