هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از عناصر طبیعت و مفاهیم معنوی برای بیان شادی، پیروزی و رهایی از ترس استفاده می‌کند. شاعر از باغی خندان، ابر گریان، و نصرت اسلام سخن می‌گوید و به پیروزی و رهایی از خوف اشاره می‌کند.
رده سنی:
12+
این متن دارای مفاهیم عمیق معنوی و ادبی است که ممکن است برای کودکان زیر 12 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
غزل شمارهٔ ۱۰۴۳
مرا اِقْبالْ خَندانید آخِر
عِنان این سو بِگَردانید آخِر
زمانی مُرغِ دل بَربشسته پَر بود
بِدادَش پَرّ و پَرّانید آخِر
زِهی باغی که خَندانید از فَضْل
بِدان ابری که گِریانید آخِر
زِهی نُصرت که مَر اسلام را داد
زِهی مُلْکی که اِسْتانید آخِر
به چوگانِ وَفا یک گویِ زَرّین
دَرین میدان بِغَلطانید آخِر
کَمَر بُگْشاد مِرّیخ و بِیَنداخت
سِلَح‌ها را بِدَرّانید آخِر
بِخَندد آسْمان زیرا زمین را
خدا از خوفْ بِرْهانید آخِر
عِنان این سو بِگَردانید آخِر
زمانی مُرغِ دل بَربشسته پَر بود
بِدادَش پَرّ و پَرّانید آخِر
زِهی باغی که خَندانید از فَضْل
بِدان ابری که گِریانید آخِر
زِهی نُصرت که مَر اسلام را داد
زِهی مُلْکی که اِسْتانید آخِر
به چوگانِ وَفا یک گویِ زَرّین
دَرین میدان بِغَلطانید آخِر
کَمَر بُگْشاد مِرّیخ و بِیَنداخت
سِلَح‌ها را بِدَرّانید آخِر
بِخَندد آسْمان زیرا زمین را
خدا از خوفْ بِرْهانید آخِر
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۴۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
