هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از مخاطب می‌خواهد تا از غم و اندوه دوری کند و به سوی شادی و حرکت به پیش برود. شاعر از مفاهیمی مانند باده، روح، گنجینه، زهره و قمر استفاده می‌کند تا حس زیبایی و حرکت را القا کند. همچنین، از مخاطب می‌خواهد تا از صبر و مواسا دست بردارد و به سوی تلاش و حرکت پیش برود. در نهایت، شاعر از مفاهیمی مانند سفر، آب فرات و بلبل برای تشویق به حرکت و تغییر استفاده می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه دارد تا به درستی درک شود.
غزل شمارهٔ ۱۰۸۳
هَله زیرک هَله زیرک هَله زیرک هَله زوتَر
هَله کَزْ جُنبشِ ساقی بِدَوَد باده به سَر بَر
بِدَوَد روحْ پیاده سَرِ گنجینه گُشاده
رُخ چون زُهره نَهاده غَلَطی رویِ قَمَر بَر
هَله مَنْشین و مَیاسا بِهِل این صبر و مُواسا
بِگُزین جَهْد و مُقاسا که چو دیگم به شَرَر بَر
اگَرَم عِشْوه پَرَستی سَرِ هر راه نَبَستی
شبِ من روز شُدَستی زده رایَتْ به سَحَر بَر
هَله بَرجِه هَله بَرجِه که زِ خورشیدْ سَفَر بِهْ
قَدَم از خانه به دَر نِهْ هَمِگان را به سَفَر بَر
سَفَرِ راهِ نَهان کُن سَفَر از جسمْ به جانْ کُن
زِ فُراتْ آب رَوان کُن بِزَن آن آبْ خُضَر بَر
دَمِ بُلبُل چو شِنیدی سویِ گُلْزار دَویدی
چو بِدان باغْ رَسیدی بِدو اکنون به شَجَر بَر
به شَجَر بَر هَله بَرگو مَثَلِ فاخْته کوکو
که طَلَب کارِ بدین خو نَزَنَد کَفْ به خَبَر بَر
هَله کَزْ جُنبشِ ساقی بِدَوَد باده به سَر بَر
بِدَوَد روحْ پیاده سَرِ گنجینه گُشاده
رُخ چون زُهره نَهاده غَلَطی رویِ قَمَر بَر
هَله مَنْشین و مَیاسا بِهِل این صبر و مُواسا
بِگُزین جَهْد و مُقاسا که چو دیگم به شَرَر بَر
اگَرَم عِشْوه پَرَستی سَرِ هر راه نَبَستی
شبِ من روز شُدَستی زده رایَتْ به سَحَر بَر
هَله بَرجِه هَله بَرجِه که زِ خورشیدْ سَفَر بِهْ
قَدَم از خانه به دَر نِهْ هَمِگان را به سَفَر بَر
سَفَرِ راهِ نَهان کُن سَفَر از جسمْ به جانْ کُن
زِ فُراتْ آب رَوان کُن بِزَن آن آبْ خُضَر بَر
دَمِ بُلبُل چو شِنیدی سویِ گُلْزار دَویدی
چو بِدان باغْ رَسیدی بِدو اکنون به شَجَر بَر
به شَجَر بَر هَله بَرگو مَثَلِ فاخْته کوکو
که طَلَب کارِ بدین خو نَزَنَد کَفْ به خَبَر بَر
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن (رمل مثمن مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۸۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
