هوش مصنوعی: این متن به زیبایی‌های زندگی و لذت‌های آن مانند نور روز، باده، ساقی، و عشق اشاره می‌کند. همچنین، به مفهوم گشایش و رهایی از مشکلات و تشنگی روحی و عاطفی پرداخته است. متن با توصیف لطافت و زیبایی ساقی و شراب، به عاشقان و بزم عام اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به باده و شراب ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.

غزل شمارهٔ ۱۱۱۱

روزی خوش است رویَت از نور روز خوش تَر
باده نِکوست لیکِن ساقی زِ میْ نِکوتَر

هر بسته‌‌یی که باشد امروز بَرگُشایَد
هر تشنه‌‌یی نِشینَد بر آبِ حوضِ کوثَر

هر‌ بی‌دلی زِ دِلْبَر اِنْصافِ خود بِیابَد
 کاِمْروز بَزمِ عام است این را به عاشقان بَر

هر دَم دَهَد بُتِ من نو ساغَری به ساقی
گویی همه شراب است خود نیست هیچ ساغَر

یک ساغَرِ لَطیفی کَزْ غایَتِ لَطیفی
باده نِکوست لیکِن ساقی زِ میْ نِکوتَر
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۱۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.