هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌های معشوق و احساسات شاعر نسبت به او می‌پردازد. شاعر با بیان جزئیات ظاهری مانند چشم، ابرو، لب، قد، رفتار، خط، خال و حسن، معشوق را به شکلی دلنشین و جذاب توصیف می‌کند. همچنین، او از احساسات خود در هجران و وصل سخن می‌گوید و تفاوت روز و شب را در این دو حالت بیان می‌دارد.
رده سنی: 15+ محتوا شامل توصیفات عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند هجران و وصل نیاز به بلوغ عاطفی دارند.

غزل شمارهٔ ۵۲

این چه چشمست و چه ابرو و چه لب
این چه قدست و چه رفتار عجب

این چه خطست و چه خالست و چه حسن
این چه تمکین چه جا و چه ادب

هر یکی از دگری شیرین تر
لب و دندان و دهان و غبغب

جلوه‌هایت همه آرایش ناز
غمزه‌هایت همه اسباب و طرب

حرکاتت همه موزون و بجا
سکناتت همه مطبوع و عجب

پای تا سر همه شیرین و لطیف
این چه نخلست سراپای رطب

شب هجران تو غم بر سر غم
روز وصلت همه شادی و طرب

شب اغیار زدیدار تو روز
روز من از غم هجران تو شب

شب اغیار ز تو روز و چه روز
روز فیض از تو شب آنگاه چه شب
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.