بمرد رستم زال و زتن غبار گذاشت
ببرد حسرت و عبرت بیادگار گذاشت

خوشا کسی که چو رو کرد سوی او دنیا
باختیار گذشت و باختیار گذاشت

بدا کسی که طلب کرد و دل بدنیا بست
باختیار گرفت و باضطرار گذاشت

گذاشت هر که به جز کرد گار حسرت بود
خوشا کسی که دلش را بکردگار گذاشت

فلک نگردد الا بمدعای کسی
که کار خویش بخلاق کار و بار گذاشت

چو اختیار ندادند بنده را در کار
خنک کسی که بمختار اختیار گذاشت

چو فیض هر که بدنیا نبست دل جان برد
دعای خیر زنیکان بیادگار گذاشت

«فیض کاشانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir