هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از زبان شاعری است که از عشق و دلدادگی به معشوق خود سخن می‌گوید. او از بی‌قراری و بی‌تابی خود در فراق یار می‌گوید و بیان می‌کند که حتی یک لحظه دوری از معشوق برایش غیرقابل تحمل است. شاعر از تأثیر نگاه معشوق و سوز عشق او می‌نالد و اعلام می‌کند که حاضر است جان خود را در راه عشقش فدا کند. او همچنین از تسلط خیال معشوق بر قلب و ذهن خود می‌گوید و اظهار می‌دارد که عشق او ابدی و جاودانه است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه عمیق و استفاده از استعاره‌های پیچیده است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند فداکاری در عشق و سوز دل نیاز به بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۲۰۸

یا ندیمی قم فان الدّیک صاح
غن لی بیتاً و ناول کاس راح

لست اصبر عن حبیبی لحظهٔ
هل الیه نظرهٔ منی تباح

بذل روحی فی هواه هین
یحمد القوم السری عند الصباح

رام قتلی لحظه من غیرسیف
اسکرتنی عینه من دون راح

قد کفتنی نظرهٔ منی الیه
من بها لی فی غداه اورواح

هام قلبی فی هواه کیف فاطمان
راح روحی فی قفاه فاستراح

لم یفارقنی خیال منه قط
لم یزل هو فی فؤادی لایراح

ان یشا یحرق فؤادی فی النوی
اویشا یقتل له قتلی مباح

لاتنج یا فیض اسرار الحبیب
لیس فی شرع الهوی سریباح
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۰۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۰۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.