هوش مصنوعی: متن بالا بیانگر عشق و ایثار بی‌قید و شرط است. شاعر تمام وجود خود را فدای عشق می‌کند و حاضر است هر بلا و سختی را در این راه تحمل کند. او خود را کاملاً تسلیم معشوق کرده و از هر چیزی که متعلق به خودش است، می‌گذرد تا در فضای عشق معشوق پرواز کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عرفانی و عمیق عاشقانه است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، ممکن است برخی از مفاهیم برای سنین پایین‌تر قابل درک نباشد.

غزل شمارهٔ ۲۲۳

تن در بلای عشق دهم هر چه باد باد
سر در قفای عشق نهم هر چه باد باد

گاهی دل شکسته من، عشق کهربا
این که به کهربا بدهم هر چه باد باد

چون در هوای او تن من ذره ذره رفت
جان هم بمهر دوست دهم هر چه باد باد

خود را باو سپارم و تسلیم وی شوم
چون عشق گشت پادشهم هر چه باد باد

از جذب شور عشق بیک حمله از دوکون
اندر فضای دوست جهم هر چه باد باد

در عشق دوست چون قدمم استوار شد
سر در رهش بباد دهم هر چه باد باد

دل بر کنم چو فیض ز بود و نبود خویش
از ننگ این وجود رهم هر چه باد باد
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۲۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.