از آن مَقام که نَبْوَد گُشاد زود گُذَر
بُرو به سوی خریدارِ خویش هَمچون زَر

درخت اگر مُتِحَرِّک شُدی زِ جایْ به جا
نه رَنجِ اَرّه کَشیدی نه زَخْم‌های تَبَر

زمانْ چو حاکِمِ توست و مَکانْ چو مَعْبَرِ تو
مَکانِ نیکْ گُزین و زمانْ نِکو بِنْگَر

چُنان شَوی که مکان و زمان و اَهلِ زمان
دِگَر نَتانَد کردن به فِعْل در تو اَثَر

تو تیره گردی از شبْ چو آینه‌یْ گَردون
نه زَردْرویِ خَزان گَردی از هوا چو شَجَر

«مولوی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir