دل را عبرت ازین جهان بس
جان را عرفان جان جان بس

سر را سودای عشق جانان
از لذتهای جاودان بس

چشم و گوش و زبان و دل را
قرآن و حدیث و شرح آن بس

تن را خلقان و قرض نانی
از نعمتهای این جهان بس

آنگو راضی به این نباشد
او را رنج و غم روان بس

آلوده معصیت چو شد نفس
اقرار و انابت و فغان بس

آنرا که بصبر چارهٔ سازد
بیرون ز حساب اجر آن بس

آن مؤمن صالح‌العمل را
فردوس و نعیم جاودان بس

چون فیض انیس جان چو خواهی
یاد جانان انیس جان بس