۳۲۴ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۱۶۳

عارْ بادا جهانیان را عار
از دو سه ماده اَبْلَهِ طَرّار

شَکْلَکِ زاهِدان ولی زِ درون
لَیْسَ فی الدّار سَیِّدی دَیّار

به دو پولِ سیاه بِتْوان یافت
زین چُنین خَربَطانْ دو سه خَروار
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۶۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.