هوش مصنوعی: این متن به توصیف قدرت و نفوذ عشق در جهان می‌پردازد. عشق به عنوان نیرویی همه‌جانبه تصویر شده که بر تمام عناصر عالم، از جمله آفتاب، ماه، ستارگان، و حتی عقل انسان‌ها تأثیر می‌گذارد. شاعر از تأثیرات عمیق عشق بر جان و دل انسان‌ها سخن می‌گوید و آن را با مفاهیمی مانند شیدایی، سودا، و حیات پیوند می‌دهد. در نهایت، متن به ارزش نعمت‌های عشق و اهمیت معرفت در درک آن اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و شاعرانه است که درک آن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و استعاره‌های به‌کاررفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارند.

غزل شمارهٔ ۵۳۷

در جهان افگندهٔ غوغای عشق
عالمی را کردهٔ شیدای عشق

آفتاب و ماه و اخترها روان
روز و شب سرگشتهٔ سودای عشق

کرد مینای فلک قالب تهی
بر زمین تا ریختی صهبای عشق

میدهد جانرا حیوتی دم بدم
صور اسرافیل بی آوای عشق

میکشد جانهای اهل دل ز تن
دست عزرائیل استیلای عشق

عقلها را همچو سحر ساحران
میکند یک لقمه اژدرهای عشق

رفته رفته میشوم از خود تهی
تا سرم پر گردد از سودای عشق

در دل شب عاشقانرا عیشهاست
خوشتر است از روزها شبهای عشق

روزهای تیره بر شبها فزود
عمر من شد یک شب یلدای عشق

ای تهی از معرفت زحمت ببر
فیض داند قدر نعمتهای عشق
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۳۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.