ای خوشا وقت عاشق بد نام
حبذا حال رند درد آشام

دلبری خواهم و لب کشتی
تا زمانی ز عمر گیرم کام

لذتی نیست درد و کون مگر
لذت عاشقی و باده و جام

دود و خاکستر حریق فراق
به ز جان و دل فسردهٔ خام

گر نخواهی گل سبو گردی
صاف کن دل بدردی ته جام

فیض اگر کام جاودان خواهی
مست میباش و عاشق و بدنام

از حقیقت بگوی در پرده
گو سخن را مجاز باشد نام