ذرهٔ درد بر آن مایهٔ درمان بردن
به ز کوه حسناتست بمیزان بردن

ایستادن نفسی نزد مسیحا نفسی
به ز صد ساله نمازست بپایان بردن

یک طوافی بسر کوی ولی اللّهی
به ز صد حج قبولست بدیوان بردن

تا توانی اگر از غم دگران برهانی
به ز صد ناقه حمراء بقربان بردن

بردن غم ز دل خسته دلی در میزان
به ز صوم رمضانست بشعبان بردن

یکجو از دوش مدین دینی اگر برداری
به ز صد خرمن طاعات بدیان بردن

به ز آزادی صد بندهٔ فرمان بردار
حاجت مؤمن محتاج باحسان بردن

دست افتاده بگیری ز زمین برخیزد
به ز شبخیزی و شاباش ز یاران بردن

نفس خود را شکنی تا که اسیر تو شود
به زاشکستن کفار و اسیران بردن

خواهی ار جان بسلامت ببری تن در ره
خدمتش را ندهی تن نتوان جان بردن

سر تسلیم بنه هرچه بگوید بشنو
از خداوند اشارت ز تو فرمان بردن

دل بدست آر ز صاحبدل و جان از جانبخش
گل و تن را نتوان فیض بجانان بردن