هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از زبان شاعر به مخاطب خطاب می‌شود و از او می‌خواهد که با وجود شکست‌ها و ناکامی‌ها، دوباره تلاش کند و تسلیم نشود. شاعر از مفاهیمی مانند عشق، تلاش، تسلیم‌ناپذیری و ارتباط با خدا صحبت می‌کند و مخاطب را به پایداری و امیدواری تشویق می‌نماید.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین، برخی از مفاهیم مانند تسلیم‌ناپذیری و ارتباط با خدا نیاز به تجربه و بلوغ فکری دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.
غزل شمارهٔ ۱۱۹۴
گر نِه‌یی دیوانه رو مَر خویش را دیوانه ساز
گَر چه صد رَهْ مات گشتی مُهْره دیگر بِباز
گَر چه چون تاری زِ زَخْمَش زَخْمه دیگر بِزَن
بازگَرد ای مُرغ گر چه خسته‌یی از چنگِ باز
چَند خانه گُم کنیّ و یاوه گَردی گِردِ شهر؟
وَرْزِ شهری نیز یاوه با قَلاوزی بِساز
اسپِ چوبین بَرتَراشیدی که این اسپ من است
گَر نه چوبین است اسبَت خواجه یک مَنْزِل بِتاز
دَعوتِ حَق نَشْنوی آن گَهْ دُعاها می‌کُنی
شَرم بادَت ای برادر زین دُعایِ بی‌نماز
سَر به سَر راضی نِه‌یی که سَر بَری از تیغ حَق
کِی دَهَد بو هَمچو عَنْبَر چون که سیریّ و پیاز
گَر نیازت را پَذیرد شَمسِ تبریزی زِ لُطْف
بعد از آن بر عَرش نِهْ تو چاربالش بَهرِ ناز
گَر چه صد رَهْ مات گشتی مُهْره دیگر بِباز
گَر چه چون تاری زِ زَخْمَش زَخْمه دیگر بِزَن
بازگَرد ای مُرغ گر چه خسته‌یی از چنگِ باز
چَند خانه گُم کنیّ و یاوه گَردی گِردِ شهر؟
وَرْزِ شهری نیز یاوه با قَلاوزی بِساز
اسپِ چوبین بَرتَراشیدی که این اسپ من است
گَر نه چوبین است اسبَت خواجه یک مَنْزِل بِتاز
دَعوتِ حَق نَشْنوی آن گَهْ دُعاها می‌کُنی
شَرم بادَت ای برادر زین دُعایِ بی‌نماز
سَر به سَر راضی نِه‌یی که سَر بَری از تیغ حَق
کِی دَهَد بو هَمچو عَنْبَر چون که سیریّ و پیاز
گَر نیازت را پَذیرد شَمسِ تبریزی زِ لُطْف
بعد از آن بر عَرش نِهْ تو چاربالش بَهرِ ناز
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۹۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۹۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
