هوش مصنوعی: این متن بر اهمیت دانش، عرفان و درک عمیق از دین تأکید دارد و از هدر دادن عمر برای دنیای فانی انتقاد می‌کند. شاعر بیان می‌کند که تنها افراد با فهم و عقل می‌توانند به حقیقت دست یابند و از عرفان بهره‌مند شوند. همچنین، به ناتوانی بسیاری از مردم در درک حقایق عرفانی اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که تنها عاقلان می‌توانند رمزهای قرآن و حدیث را بفهمند.
رده سنی: 18+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و انتقادهای اجتماعی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند تأویلات دینی و عرفانی ممکن است برای سنین پایین سنگین و نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۸۴۰

هرکه هستش از ذکا در قبهٔ سر مشعله
بایدش جز سعی در دانش نباشد مشغله

هر کرا دادند گوش و هوش عقلی بایدش
در ره دین طی کند در هر نفس صد مرحله

گر ترا فهم درستی هست و طبع مستقیم
مکر خود را در ره دنیا بجنبان سلسله

حیف باشد بهر دنیا صرف کردن نقد عمر
هست دنیا نزد عارف جیفهٔ در مزبله

اکثر اهل نظر در راه عرفان عاجزند
از ذکاشان نیست در تاریکی ره مشعله

در پی هر آرزو او هم بصد دل میدود
راه حق را چون نبیند تا نگردد یک دله

حرف من باصاحب عقل است وفهم است وشعور
آنکه او چیزی نمیفهمد ندارم زو گله

مردم فهمیده باید تا ز آتش دم زند
کی رسد در ذیل عرفان دست و هم خر کله

زیرکی باید بفهمد رمز قرآن و حدیث
یا برد ره سوی تأویلات بای بسمله

جاهلی بینی که هر از بر ندانسته است هیچ
افکند در شش جهت از کوس دانش غلغله

فیض تن زن با که داری این خطاب و این عتاب
نیست در محفل مگر گاوان دنیا مشغله
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۳۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۸۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.