هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از نماد خروس برای بیان مفاهیم عرفانی و اخلاقی استفاده می‌کند. خروس به عنوان نمادی از بیداری معنوی و دعوت به سوی خداوند توصیف شده است. شاعر از مخاطب می‌خواهد که از خواب غفلت بیدار شود و به شریعت و امر الهی پایبند باشد، فارغ از نژاد و قومیت.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عرفانی و اخلاقی عمیق است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم دینی و فلسفی دارد. همچنین، زبان شعر کلاسیک فارسی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر چالش‌برانگیز باشد.
غزل شمارهٔ ۱۲۰۷
نیمْ شب از عشقْ تا دانی چه می‌گوید خروس
خیز شب را زنده دار و روزِ روشن نستکوس
پَرّه‌‌ها بَر هَم زَنَد یعنی دَریغا خواجه ام
روزگارِ نازنین را می‌دَهَد بر آنموس
در خروش است آن خروس و تو هَمی در خوابِ خوش
نامِ او را طَیر خوانی نامِ خود را اثربوس
آن خروسی که تو را دعوت کُند سویِ خدا
او به صورتْ مُرغ باشد در حقیقت انگلوس
من غُلامِ آن خروسَم کو چُنین پَندی دَهَد
خاکْ پایِ او بِهْ آید از سَرِ واسیلیوس
گَردِ کَفشِ خاکْ پایِ مُصْطفیٰ را سُرمه ساز
تا نباشی روزِ حَشْر از جُمله کالویروس
رو شَریعت را گُزین و اَمرِ حَق را پاس دار
گَر عَرَب باشی وَگَر تُرک وَگَر سراکیوس
خیز شب را زنده دار و روزِ روشن نستکوس
پَرّه‌‌ها بَر هَم زَنَد یعنی دَریغا خواجه ام
روزگارِ نازنین را می‌دَهَد بر آنموس
در خروش است آن خروس و تو هَمی در خوابِ خوش
نامِ او را طَیر خوانی نامِ خود را اثربوس
آن خروسی که تو را دعوت کُند سویِ خدا
او به صورتْ مُرغ باشد در حقیقت انگلوس
من غُلامِ آن خروسَم کو چُنین پَندی دَهَد
خاکْ پایِ او بِهْ آید از سَرِ واسیلیوس
گَردِ کَفشِ خاکْ پایِ مُصْطفیٰ را سُرمه ساز
تا نباشی روزِ حَشْر از جُمله کالویروس
رو شَریعت را گُزین و اَمرِ حَق را پاس دار
گَر عَرَب باشی وَگَر تُرک وَگَر سراکیوس
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۲۰۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۲۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
