هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر عشق عمیق و بی‌قید و شرط شاعر به معشوق است. شاعر از خیال معشوق به عنوان تنها فکر و دغدغه خود یاد می‌کند و زیبایی و جذابیت او را بی‌نظیر می‌داند. او از خطرات عشق سخن می‌گوید، اما معتقد است در مسیر عشق، جان هیچ خطری ندارد. شاعر همچنین از تأثیر آه‌های خود می‌گوید، اما افسوس می‌خورد که این آه‌ها بی‌اثر هستند. در نهایت، او به دیدار معشوق در خلوت اشاره می‌کند و از غمزه‌های چشم معشوق که خون عاشقان را می‌ریزد، سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه عمیق و برخی اشارات عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد. همچنین، برخی از عبارات مانند 'خون هزار عاشق' ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.

غزل شمارهٔ ۱۵۵

ما را به جز خیالت، فکری دگر نباشد
در هیچ سر خیالی، زین خوبتر نباشد

کی شبروان کویت آرند ره به سویت
عکسی ز شمع رویت، تا راهبر نباشد

ما با خیال رویت، منزل در آب دیده
کردیم تا کسی را، بر ما گذر نباشد

هرگز بدین طراوت، سرو و چمن نروید
هرگز بدین حلاوت، قند و شکر نباشد

در کوی عشق باشد، جان را خطر اگر چه
جایی که عشق باشد، جان را خطر نباشد

گر با تو بر سر و زر، دارد کسی نزاعی
من ترک سر بگویم، تا دردسر نباشد

دانم که آه ما را، باشد بسی اثرها
لیکن چه سود وقتی، کز ما اثر نباشد؟

در خلوتی که عاشق، بیند جمال جانان
باید که در میانه، غیر از نظر نباشد

چشمت به غمزه هر دم، خون هزار عاشق
ریزد چنانکه قطعاً کس را خبر نباشد

از چشم خود ندارد، سلمان طمع که چشمش
آبی زند بر آتش، کان بی‌جگر نباشد
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۵۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.