هوش مصنوعی:
این متن به توصیف قدرت و جاذبه‌ی عشق و محبت می‌پردازد. عشق به عنوان نیرویی قدرتمند و جادویی توصیف می‌شود که می‌تواند جان‌ها را نجات دهد، ایمان را تقویت کند و حتی بر دیو و پری فرمانروایی کند. همچنین، عشق به عنوان منبع حیات و شفابخش معرفی می‌شود که می‌تواند مرده را زنده کند و تشنگان را سیراب کند. این متن با استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات زیبا، عشق را به عنوان نیرویی فراتر از زمان و مکان نشان می‌دهد.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی ادبی دارد که معمولاً در سنین بالاتر وجود دارد.
غزل شمارهٔ ۱۲۵۰
به شِکَرخَنده اگر می‌بِبَرَد جان رَسَدَش
وَگَر از غَمْزهٔ جادو بَرَد ایمان رَسَدَش
لشکَرِ دیو و پَری جُمله به فرمانِ وِیْ اَند
با چُنین عِزّ و شَرَف مُلْکِ سُلْیمانْ رَسَدَش
صد هزاران دلِ یَعقوبِ حَزینْ زنده بِدوست
کَرّ و فَرِّ شَرَفِ یوسُفِ کَنْعانْ رَسَدَش
لبِ عیسی صِفَتَش مُرده به دَم زنده کُند
گَر پَرَد با پَرِ جان جانِبِ کیوان رَسَدَش
نوحِ وَقت است که عشقِ اَبَدی کَشتیِّ اوست
گَر جهان زیر و زَبَر کرد به طوفان رَسَدَش
عشقِ او گَرد بَرانگیخت زِ دریایِ عَدَم
یَدِ بَیضا و عَصایی شُده ثُعبان رَسَدَش
جُملگی تشنه دلان قُوَّت ازو می‌یابَند
با چُنین لُقمه دَهی شُهرتِ لُقمانْ رَسَدَش
وَگَر از غَمْزهٔ جادو بَرَد ایمان رَسَدَش
لشکَرِ دیو و پَری جُمله به فرمانِ وِیْ اَند
با چُنین عِزّ و شَرَف مُلْکِ سُلْیمانْ رَسَدَش
صد هزاران دلِ یَعقوبِ حَزینْ زنده بِدوست
کَرّ و فَرِّ شَرَفِ یوسُفِ کَنْعانْ رَسَدَش
لبِ عیسی صِفَتَش مُرده به دَم زنده کُند
گَر پَرَد با پَرِ جان جانِبِ کیوان رَسَدَش
نوحِ وَقت است که عشقِ اَبَدی کَشتیِّ اوست
گَر جهان زیر و زَبَر کرد به طوفان رَسَدَش
عشقِ او گَرد بَرانگیخت زِ دریایِ عَدَم
یَدِ بَیضا و عَصایی شُده ثُعبان رَسَدَش
جُملگی تشنه دلان قُوَّت ازو می‌یابَند
با چُنین لُقمه دَهی شُهرتِ لُقمانْ رَسَدَش
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۲۴۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۲۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
