هوش مصنوعی: شاعر در این متن به ستایش خداوند و بیان نیازهای خود می‌پردازد. او از سختی‌های زندگی و وام‌هایش می‌گوید و از خداوند طلب کمک و آسایش می‌کند. همچنین، او به ستایش عدل و کرم خداوند پرداخته و ابراز می‌دارد که تنها به لطف او امیدوار است. شاعر در پایان، آرزوی بقای سلطنت و عظمت اسلام را دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق مذهبی و ادبی است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی نیاز دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به‌کار رفته ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل‌درک نباشد.

قطعه شمارهٔ ۱۲۳

خدایگانا از حد گذشت و بی مر شد
حدیث فاقه داعی و عرض قصه وام

ز حضرت تو چو ابر آنچنان سیه رویم
که هر دمم ز حیا آب می‌چکد ز مشام

ولی معامل مبرم چو می‌دهد زحمت
ضرورت است که آرم به حضرتت ابرام

اگر بسیط زمین بحر مکرمت گردد
جز از نوال لال تو بر من است حرام

ور از خمار غمم جان به لب رسد چون خم
ز دست جم نستانم خلاف رای تو جام

به وجه دین من انعام‌های گوناگون
اگر چه بود شما را ولی نبود تمام

بگو که قرض رهی را تمام بگزارید
که ناقلان سخن گفته‌اند مالامام

اگر چنانچه بود مصلحت روانه کنند
به جانبیم برسم رسالت و پیغام

و یا وظیفه شغلی به من حواله کنند
که این فتاده نماید بران وظیفه قیام

به همتت شود آسوده خاطرم ز هموم
به دولتت شود آزاد گردنم از وام

جواهر سخن من شکسته می‌آید
مگر عنایت تو نظم آورد به نظام

همیشه تا بود از کعبه بر زمین آثار
حریم سلطنتت باد کعبه اسلام

اساس طاق جلالت که با فلک جفت است
مهندس ازلی بسته بر ستون دوام
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعه شمارهٔ ۱۲۲
گوهر بعدی:قطعه شمارهٔ ۱۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.