هوش مصنوعی: این متن یک مدیحه‌سرایی در وصف زاهد بگ آفتاب، سلطان شرق و غرب، است که به توصیف فضایل او مانند بخشندگی، عدالت، قدرت و حکمت می‌پردازد. شاعر از عظمت و شکوه او در مقایسه با طبیعت و زمان سخن می‌گوید و در پایان، آرزوی برآورده شدن وعده‌های سلطان را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای واژگان و مفاهیم پیچیده و ادبی است که درک آن برای مخاطبان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، محتوای آن بیشتر مناسب افرادی است که با ادبیات کلاسیک و تاریخی آشنایی دارند.

قطعه شمارهٔ ۱۳۵

زاهد بگ آفتاب سلاطین شرق و غرب
دارای تاج بخش و خدیو جهان ستان

ای در جبین صبح نمایت چو آفتاب
انوار سروری ز صباح صبی عیان

حلم تو در ثبات گر و بسته در زمین
عزم تو در شتاب سبق برده از زمان

آبی است رمح و تیغ تو کان آب خصم را
گاهی ز سینه می‌گذرد گاهی از میان

برتافته است پنجه بخت تو دست چرخ
فی‌الجمله خود چه پنجه زند پیر با جوان

با چرخ اگر به زور کند دست با کمر
بخت تو آورد به زمین پشت آسمان

شاها به مرکبی تو مرا وعده داده‌ای
خواهم تکاوری ز جناب خدایگان

چون همتت بلند و چو جودت فراخ رو
چون دولتت جوان و چو حکم تو بس روان

کام است اسب نیکرو علی رغم بدسگال
تو کام بخش بادی و من بنده کامران
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعه شمارهٔ ۱۳۴
گوهر بعدی:قطعه شمارهٔ ۱۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.