هوش مصنوعی: شاعر در این متن از سخاوت و بخشندگی فردی سخن می‌گوید که مانند دریای جود و کان همت است و دارای گوهرهای نایاب است. او از این فرد می‌خواهد که بخشی از این گوهرها را به او ببخشد و مطمئن است که این فرد چنین توانایی دارد.
رده سنی: 15+ این متن یک شعر کلاسیک است که دارای مفاهیم بلاغی و استعاری است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق از مفاهیمی مانند سخاوت و بخشندگی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.

قطعه شمارهٔ ۱۵۵

ایا دریای جود و کان همت
که گردون مروت را مداری

ترا زان گوهر نایاب کان است
به رنگ لعل و بوی مشک تاری

کرم کن پاره‌ای بفرست پنهان
اگر داری و می‌دانم که داری
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعه شمارهٔ ۱۵۴
گوهر بعدی:قطعه شمارهٔ ۱۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.