هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از جستجوی طولانی خود برای آرامش و آسایش سخن می‌گوید، اما تنها رنج و سختی یافته است. سپس، درد به او توصیه می‌کند که برای رسیدن به آرامش، باید دندان‌هایش را بکشد (کنایه از تحمل سختی‌ها).
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و کنایه‌ها نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

رباعی شمارهٔ ۱۱۲

عمری ز پی کام دل و راحت تن
گشتیم و ندیدیم جز از رنج و محن

درد آمد و گفت از بن دندان با من:
راحت طلبی به کام، دندان بر کن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۱۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.