هوش مصنوعی: این متن شعری است که از عشق، جدایی و تأثیرات آن بر جهان و انسان سخن می‌گوید. شاعر از عشق به عنوان نیرویی قدرتمند یاد می‌کند که جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث تغییرات عمیق در طبیعت و انسان می‌شود. همچنین، از مفاهیمی مانند جدایی، رشک، و تأثیرات عشق بر ستارگان و ماه صحبت می‌شود.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عاطفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد.

غزل شمارهٔ ۱۳۲۴

بَرخیز زِ خواب و ساز کُن چَنگ
کان فِتْنهٔ مَهْ عِذارِ گُلْرَنگ

نی خواب گُذاشت خواجه نی صبر
نی نام گُذاشت خواجه نی نَنگ

بِدْرید خِرَدْ هزار خِرقه
بُگْریخت اَدَبْ هزار فَرسنگ

اندیشه و دلْ به خَشم با هم
اِسْتاره و مَهْ زِ رَشک در جنگ

اِسْتاره به جنگ، کَزْ فِراقَش
این عَرصهٔ چَرخْ تَنگ شُد، تَنگ

مَهْ گوید بی‌زِ آفتابَش
تا کِی باشم زِ چَرخْ آوَنگ؟

بازارِ وجودْ بی‌عَقیقَش
گو باش خَراب، سنگْ بر سَنگ

ای عشقِ هزار نامِ خوشْ جام
فَرهنگ دِهِ هزار فَرهنگ

بی‌صورتِ با هزار صورت
صورت دِهِ تُرک و رومی و زَنگ

دَردِهْ زِ رَحیقِ خویش یک جام
یا از رَزِ خویشْ یک کَفی بَنگ

بُگْشا سَرِ خُنْب را دِگَربار
تا سَر بِنَهَد هزار سَرهنگ

تا حَلْقهٔ مُطربانِ گَردون
مَستانه بَرآوَرند آهنگ

مَخْمور رَهَد زِ قیل و از قال
تا حَشْر چو حَشْریان بُوَد دَنگ
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۳۲۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۳۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.