هوش مصنوعی:
این متن به زیبایی‌های عشق و جذابیت‌های آن می‌پردازد و با استفاده از تشبیهات و استعارات زیبا، عشق را به عناصری مانند آتش، برق، مه و کوه تشبیه می‌کند. همچنین، تأثیر عشق بر جان و دل انسان را به تصویر می‌کشد و نشان می‌دهد که عشق چگونه می‌تواند زنگارهای دل را بزداید.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق و استعارات پیچیده است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، موضوع عشق و احساسات به شکلی ارائه شده است که برای مخاطبان بزرگ‌سال مناسب‌تر است.
غزل شمارهٔ ۱۳۲۵
عشقِ خامُش طُرفه‌تَر یا نُکته‌هایِ چَنگ، چَنگ؟
آتشِ ساده عَجَب‌تَر، یا رُخِ من رَنگ، رَنگ؟
بَرقِ آن رُخ را چه نِسْبَت، با رُخانِ زَرد، زَرد؟
تَنگِ شِکَّر را چه نِسْبَت، با دلِ بس تَنگ، تَنگ؟
مَهْ برایِ مُشتری بر تَختِ دل، بر تَختِ دل
صد هزارانْ جانِ حیران گِردِ تَختَشْ دَنگ، دَنگ
کوهِ طورِ جان‌ها، سودایِ او، سودایِ او
اَنْدَران کُهْ بَهرِ لَعْلَش می‌جَهَد جانْ سنگ، سنگ
صَیقلِ عشقِ وِرا بُگْزین که تا از آیِنَه‌ت
زود بِزْداید به لُطفِ خویشتَن او زَنگ، زنگ
آتشِ ساده عَجَب‌تَر، یا رُخِ من رَنگ، رَنگ؟
بَرقِ آن رُخ را چه نِسْبَت، با رُخانِ زَرد، زَرد؟
تَنگِ شِکَّر را چه نِسْبَت، با دلِ بس تَنگ، تَنگ؟
مَهْ برایِ مُشتری بر تَختِ دل، بر تَختِ دل
صد هزارانْ جانِ حیران گِردِ تَختَشْ دَنگ، دَنگ
کوهِ طورِ جان‌ها، سودایِ او، سودایِ او
اَنْدَران کُهْ بَهرِ لَعْلَش می‌جَهَد جانْ سنگ، سنگ
صَیقلِ عشقِ وِرا بُگْزین که تا از آیِنَه‌ت
زود بِزْداید به لُطفِ خویشتَن او زَنگ، زنگ
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۳۲۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۳۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
