هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از عشق و جدایی سخن می‌گوید. او از کوتاهی زمان وصال و طولانی بودن زمان هجران شکایت می‌کند و از شراب به عنوان تسلی‌دهنده یاد می‌کند. شاعر همچنین به بی‌پروایی در نوشیدن شراب اشاره می‌کند و از ترس مرگ در برابر معشوق سخن می‌گوید.
رده سنی:
18+
این متن شامل مفاهیمی مانند شراب و بی‌پروایی در نوشیدن آن است که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال مناسب نباشد. همچنین، مفاهیم عشق و جدایی ممکن است برای سنین پایین‌تر قابل درک نباشد.
غزل شمارهٔ ۱۳۶۷
رَشَأُ الْعِشْقِ حَبیبی لَشَرُودٌ وَمُضِلّ
کُلُّ قَلْبٍ لِهَواهُ وَجَدَ الصَّبْرَیَصِل
سَنَةُ الْوَصْلِ قَصیرٌ، عَجِلٌ مُعْتَجِلٌ
سَنَةُ الْهَجْرِ طَویلٌ وَمَدیدٌ وَمُمِل
یَمْلأُ الْکَأْسَ حَبیبی وَطَبیبی وَیَذَرْ
فَعِلُنْ مُفْتَعِلُنْ اَوْفَعِلاتُنْ وَفَعَل
ناوَلَ الْکَأْسَ نَهارًا وَجِهارًا وَقِحًا
لا یَخافُ رَهَقًا مَنْ بِمُحَیّاکَ قُتِل
کُلُّ قَلْبٍ لِهَواهُ وَجَدَ الصَّبْرَیَصِل
سَنَةُ الْوَصْلِ قَصیرٌ، عَجِلٌ مُعْتَجِلٌ
سَنَةُ الْهَجْرِ طَویلٌ وَمَدیدٌ وَمُمِل
یَمْلأُ الْکَأْسَ حَبیبی وَطَبیبی وَیَذَرْ
فَعِلُنْ مُفْتَعِلُنْ اَوْفَعِلاتُنْ وَفَعَل
ناوَلَ الْکَأْسَ نَهارًا وَجِهارًا وَقِحًا
لا یَخافُ رَهَقًا مَنْ بِمُحَیّاکَ قُتِل
وزن: فعلن مفتعلن مفتعلن مفتعلن
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۳۶۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۳۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
