هوش مصنوعی: شاعر در این متن از احساسات و اندوه خود سخن می‌گوید، از آرزوهای نابود شده و تاریکی افکارش می‌نالد. او از سفرهایش یاد می‌کند و از ساقی می‌خواهد تا با شراب، غم‌هایش را تسکین دهد. همچنین، به توانایی خود در خلق شعر و نقش‌بندی اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، اشاره به مصرف شراب و مفاهیم عمیق احساسی، مناسب‌تر است برای سنین بالاتر که درک بهتری از این مفاهیم دارند.

از آن آبی که در من لاله کارد ساتگینی ده

از آن آبی که در من لاله کارد ساتگینی ده
کف خاک مرا ساقی بباد فرودینی ده

ز مینائی که خوردم در فرنگ اندیشه تاریکست
سفر ورزیدهٔ خود را نگاه راه بینی ده

چو خس از موج هر بادی که می آید ز جا رفتم
دل من از گمانها در خروش آمد یقینی ده

بجانم آرزوها بود و نابود شرر دارد
شبم را کوکبی از آرزوی دل نشینی ده

بدستم خامه ئی دادی که نقش خسروی بندد
رقم کش این چنینم کرده ئی لوح جبینی ده
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:ساقیا بر جگرم شعلهٔ نمناک انداز
گوهر بعدی:ز هر نقشی که دل از دیده گیرد پاک میآیم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.