هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی مانند ناامیدی، گذر زمان، بی‌ثباتی زندگی، وهم و خیال، و ناتوانی انسان در برابر سرنوشت می‌پردازد. شاعر از مفاهیمی مانند موج سراب، بنای خراب، مستی بی‌شراب، و تاریکی بی‌آفتاب برای بیان احساسات عمیق انسانی استفاده کرده است.
رده سنی: 18+ محتوا دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار بوده و ممکن است باعث سردرگمی یا تأثیرات منفی عاطفی شود. همچنین، برخی از مضامین مانند ناامیدی و پوچ‌انگاری نیاز به بلوغ فکری برای تحلیل دارند.

غزل شمارهٔ ۱۸۳

پرکرده جرو لایتجزاکتاب ما
در انتظار نقطه کم است انتخاب ما

هردم زدن به وهم دگر غوطه می‌زنیم
توفا‌ن ندارد افت موج سراب ما

گردی دگر بلند نمی‌گردد از نفس
تعمیر می‌رمد ز بنای خراب ما

فانوس جسم شمع هزار انجمن بلاست
مستی بروون شیشه ندارد شراب ما

ایجاد ظرف‌کم چقدر ننگ فطرت است
تر شد جبین بحرروضع حباب ما

قسمت ز تشنه‌گامی گوهرکباب شد
در بحر نیز دست زنم شست آ‌ب‌ما

بر ما ستیزه در حق خود ظلم‌کردن است
آتش، تأملی که نگرید کباب ما

صید افکن از غرور نگاهی نکرد حیف
شد خاک بر زمین سر دور از رکاب ما

صد دشت ماند ذرة ما آن سوی خیال
آه از سیاهیی که نکرد آفتاب ما

زین قیل و قال در نفس واپسین‌گم است
خاموشی که می‌دهد آخر جواب ما

آسوده‌ایم لیک همان پایمال وهم
مانند سایه زیر سیاهی است خواب ما

صد چرخ زد سپهر و زما نیستی نبرد
صفر دگرتونیزفرا برحساب ما

عمر شراروبرق به فرصت نمی‌کشد
بیدل گذشته‌گیر درنگ از شتاب ما
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۸۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.