هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی مانند انتقاد از خودبینی و ریاکاری، ارزش آزادی و وطن، و عشق و رنج‌های زندگی می‌پردازد. شاعر از رفتارهای ناپسند انسان‌ها انتقاد می‌کند و بر اهمیت آزادی و وطن‌دوستی تأکید دارد. همچنین، به عشق و رنج‌های ناشی از آن اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق اجتماعی و عاطفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری نیاز دارد. همچنین، برخی از اشارات انتقادی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

غزل شمارهٔ ۳۲۰

تا چند به هر عیب و هنر طعنه‌زنیها
سلاخ نه‌ای‌، شرمی ازبن پوست‌کنیها

چون‌سبحه درفن‌معبدعبرت چه‌جنون است
ذکر حق و برهم زدن و سرشکنیها

چندان‌که دمدنخل‌، سرریشه به‌خاک است
ذلت نبرد جاه ز تخمیر دنیها

ما را به تماشای جهان دگر افکند
پرواز بلندی به قفس پرفکنیها

الفت قفس زندگی پا به هواییم
باید چو نفس ساخت به غربت وطنیها

صیت نگهت یاد خم زلف ند‌ارد
ترکان خطایی چه کم‌اند از ختنیها

جان‌کند عقیق از هوس لعل تولیکن
دور است بدخشان ز تلاش یمنیها

بی‌پردگی جوهر راز است تبسم
ای غنچه مدر پیرهن‌گل بدنیها

از شمع مگویید وزپروانه مپرسید
داغ است دل از غیرت این سوختنیها

جز خرده چه‌گیرد به لب بستهٔ بیدل
نامحرم خاصیت شیرین سخنیها
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۱۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.