هوش مصنوعی:
گروهی از حکما نزد کسری در مورد مصلحتی بحث می‌کردند و بزرگمهر، که مهتر آن‌ها بود، سکوت کرد. وقتی از او پرسیدند چرا سخن نمی‌گوید، پاسخ داد که وزیران مانند پزشکان هستند و دارو را فقط به بیمار می‌دهند. اگر دیدگاه دیگران را درست ببیند، سخن گفتن ضرورتی ندارد، اما اگر خطری ببیند، سکوت گناه است.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم فلسفی و اخلاقی است که برای درک آن‌ها به سطحی از بلوغ فکری نیاز است. نوجوانان از 12 سال به بالا می‌توانند این مفاهیم را بهتر درک کنند.
حکایت شمارهٔ ۳۸
گروهی حکما به حضرت کسری در به مصلحتی سخن همی‌گفتند و بزرگمهر که مهتر ایشان بود خاموش. گفتندش چرا با ما در این بحث سخن نگویی گفت وزیران بر مثال اطبا اند و طبیب دارو ندهد جز سقیم را پس چو بینم که رای شما بر صوابست مرا بر سر آن سخن گفتن حکمت نباشد.
چو كاری بی فضول من بر آيد
مرا در وی سخن گفتن نشايد
و گر بینم که نابینا و چاه است
اگر خاموش بنشینم گناه است
چو كاری بی فضول من بر آيد
مرا در وی سخن گفتن نشايد
و گر بینم که نابینا و چاه است
اگر خاموش بنشینم گناه است
تعداد ابیات: ۲
۲۹۶۲
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:حکایت شمارهٔ ۳۷
گوهر بعدی:حکایت شمارهٔ ۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
