هوش مصنوعی: نویسنده در جامع بعلبک به وعظ پرداخت، اما احساس کرد سخنانش در دل افسرده مردم اثر نمی‌کند. او از دشواری تربیت افراد ناآگاه و بیان مفاهیم عمیق برای آنان گلایه کرد. در ادامه، با اشاره به آیه «و نَحن اَقرَبُ الیه مِنْ حَبل الورید»، به این نکته پرداخت که خداوند از خود انسان به او نزدیک‌تر است، اما انسان از خدا دور است. این سخن باعث هیجان برخی حضار شد، اما برخی دیگر نفهمیدند. نویسنده از ناتوانی مخاطبان در درک سخنان عمیق انتقاد کرد و خواستار فضایی شد که سخنوران بتوانند آزادانه بیان کنند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی پیچیده است که برای درک آن، مخاطب نیاز به آشنایی با مباحث دینی و ادبی دارد. همچنین، برخی عبارات نیاز به تفسیر دارند و ممکن است برای سنین پایین نامفهوم باشند.

حکایت شمارهٔ ۱۱

در جامع بعلبک وقتی کلمه ای همی‌گفتم به طریق وعظ با جماعتی افسرده دل مرده ره از عالم صورت به عالم معنی نبرده دیدم که نفسم در نمی‌گیرد و آتشم در هیزم تر اثر نمی‌کند دریغ آمدم تربیت ستوران و آینه داری در محلت کوران و لیکن در معنی باز بود و سلسله سخن دراز در معانی این آیت که
و نَحن اَقرَبُ الیه مِنْ حَبل الورید
سخن به جایی رسانیده که گفتم

دوست نزدیکتر از من به من است
وین عجب تر که من از وی دورم

چه کنم با که توان گفت که او
در کنار من و من مهجورم
من از شراب اين سخن مست و فضاله قدح در دست که رونده‌ای بر کنار مجلس گذر کرد و دور آخر درو اثر کرد و نعره‌ای زد که دیگران به موافقت او در خروش آمدند و خامان مجلس به جوش. گفتم ای سبحان الله دوران با خبر در حضور و نزدیکان بی بصر دور

فهم سخن چون نکند مدعی
قوت طبع از متکلم مجوی

فسحت میدان ارادت بیار
تا بزند مرد سخنگوی گوی
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:حکایت شمارهٔ ۱۰
گوهر بعدی:حکایت شمارهٔ ۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.