یکی را پرسیدند از مستعربان بغداد ما تَقولُ فی المُرْدِ گفت لا خَیرَ فیهِمْ مادامَ اَحَدُ هُمْ لطیفاً یَتَخاشَنُ فاذا خَشُنَ یَتَلاطَفُ یعنی چندان که خوب و لطیف و نازک اندام است درشتی کند و سختی چون سخت و درشت چنان که به کاری نیاید تلطف کند و درشتی نماند.

امرد آنگه که خوب و شیرین است
تلخ گفتار و تند خوی بود

چون به ریش آمد و به لعنت شد
مردم آمیز و مهر جوی بود

«سعدی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir