من و تو دوشْ شبْ بیدار بودیم
همه خُفتند و ما بر کار بودیم

حَریفِ غَمْزه غَمّاز گشتیم
به پیشِ طُرّه طَرّار بودیم

بیا تا ظاهر و پیدا بگوییم
که با عشقِ نَهانی یار بودیم

اگر چه پیش و پس آن جا نگُنجَد
به پیشِ صانِعِ جَبّار بودیم

عَجَب نَبْوَد اگر ما را ندیدند
که ما در مَخْزنِ اسرار بودیم

بیاوردیم دُرها اَرْمَغانی
که یعنی ما به دریابار بودیم