هوش مصنوعی:
این شعر از عشق و تجدید حیات سخن می‌گوید. شاعر از بازگشت به عشق و زیبایی‌های طبیعت و زندگی می‌سراید و از آموختن مسلمانی و کسب گوهرهای معنوی از دل سختی‌ها و غم‌ها سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با مضامین عشق، معنویت و تجدید حیات ارتباط برقرار کنند.
غزل شمارهٔ ۱۵۳۲
بیا تا عاشقی از سَر بگیریم
جهانِ خاک را در زَر بگیریم
بیا تا نوبهارِ عشقْ باشیم
نَسیم از مُشک و از عَنْبَر بگیریم
زمین و کوه و دشت و باغ و جان را
همه در حُلِّه اَخْضَر بگیریم
دُکانِ نِعْمَت از باطِن گُشاییم
چُنینْ خو از درختِ تَر بگیریم
زِ سِر خوردنْ درخت این بَرگ و بَر یافت
زِ سِرّ خویشْ بَرگ و بَر بگیریم
زِ دل رَه بُرده‌اند ایشان به دِلْبَر
زِ دلْ ما هم رَهِ دِلْبَر بگیریم
مُسلمانی بیاموزیم از وِیْ
اگر آن طُرّه کافَر بگیریم
دلی دارد غَمَش چون سنگِ مَرمَر
ازان مَرمَر دو صد گوهر بگیریم
چو جوشَد سنگِ او هفتاد چَشمه
سَبو و کوزه و ساغَر بگیریم
کَمینه چَشمه‌‌‌‌اش چَشمی‌‌‌‌ست روشن
که ما از نورِ او صد فَر بگیریم
جهانِ خاک را در زَر بگیریم
بیا تا نوبهارِ عشقْ باشیم
نَسیم از مُشک و از عَنْبَر بگیریم
زمین و کوه و دشت و باغ و جان را
همه در حُلِّه اَخْضَر بگیریم
دُکانِ نِعْمَت از باطِن گُشاییم
چُنینْ خو از درختِ تَر بگیریم
زِ سِر خوردنْ درخت این بَرگ و بَر یافت
زِ سِرّ خویشْ بَرگ و بَر بگیریم
زِ دل رَه بُرده‌اند ایشان به دِلْبَر
زِ دلْ ما هم رَهِ دِلْبَر بگیریم
مُسلمانی بیاموزیم از وِیْ
اگر آن طُرّه کافَر بگیریم
دلی دارد غَمَش چون سنگِ مَرمَر
ازان مَرمَر دو صد گوهر بگیریم
چو جوشَد سنگِ او هفتاد چَشمه
سَبو و کوزه و ساغَر بگیریم
کَمینه چَشمه‌‌‌‌اش چَشمی‌‌‌‌ست روشن
که ما از نورِ او صد فَر بگیریم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۵۳۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۵۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
