هوش مصنوعی: این شعر از بیدل دهلوی، با استفاده از تصاویر و استعاره‌های پیچیده، به موضوعاتی مانند عشق، رنج، حسرت، و ناپایداری دنیا می‌پردازد. شاعر از عناصری مانند چمن، گل، شمع، آیینه، و آتش برای بیان احساسات عمیق خود استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۷۲۲

چمن امروز فرش منزل‌کیست
رگ‌گل دود شمع محفل‌کیست

قد پیری اگر نه دشمن ماست
خم این طلاق تیغ قاتل‌کیست

تپش آیینه‌دار حسرت ماست
گل این باغ بال بسمل‌کیست

دل ماگر نه دست جلوهٔ اوست
نفس آخر غبار محمل‌کیست

خط آن لعل دود خرمن ماست
رم آن چشم برق حاصل‌کیست

دل ما شد سپند آتش رشک
گل رویت چراغ محمل‌کیست

به هم آورده دیدم آن‌کف دست
نی‌ام آگه‌، به چنگ او، دل‌کیست

حذر از دستگاه عشرت دهر
هوس آهنگ رقص بسمل‌کیست

اگر اوهام سد راه ما نیست
نفس افسون پای درگل‌کیست

برد ازگوش رنگ طاقت هوش
جرس امشب فغان بیدل‌کیست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۲۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.