هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی مانند ناامیدی، تنهایی، و جستجوی معنا در زندگی می‌پردازد. شاعر از احساس بی‌قراری، نبود فرصت‌ها، و ناامیدی از زندگی سخن می‌گوید. همچنین، به مفاهیمی مانند رهایی از تعلقات دنیوی، پذیرش سرنوشت، و نگاه فلسفی به زندگی اشاره دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، لحن شعر گاهی افسرده و ناامیدکننده است که برای سنین پایین‌تر مناسب نیست.

غزل شمارهٔ ۷۷۱

چو صبحم دماغ می‌آشام نیست
نفس می‌کشم فرصت جام نیست

دو دم زندگی مایهٔ جانکنی‌ست
حق خود ادا می‌کنم وام نیست

تبسم به حالم نظرکردن است
در آن پسته جز مغز بادام نیست

به هرجا برد شوق می‌رفته باش
نفس قاصدانیم پیغام نیست

جنون در دل از بی‌دماغی فسرد
هواهاست در خانه و بام نیست

غبار جسد عزمها داشته‌ست
کر این جامه رفت از بر احرام نیست

مپرسید از دل‌که ماکیستیم
نشان می‌دهد آینه نام نیست

دل از ربط فقر و غنا جمع‌دار
شب وروز با یکدگررام نیست

تلاش جهان چشم پوشیدن‌ست
سحر نیزتا شام جز شام نیست

دو بال است از بیضه تا آشیان
کمین پرافشاندن آرام نیست

چوزنجیرپیوند هم بگسلید
تعلق فغان می‌کند دام نیست

درآتش فکن بیدل این رخت وهم
تو افسرده‌ای کارکس خام نیست
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۷۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.