هوش مصنوعی: این شعر از بیدل دهلوی، به موضوعات فلسفی و عرفانی مانند بی‌معنایی بحث‌های بی‌ثمر، گذرا بودن زندگی، و اهمیت سکوت و تأمل می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر شعری مانند آتش، دود، و مرگ، بر بی‌فایده بودن مجادلات و لزوم درک عمیق‌تر از زندگی تأکید می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و موضوعاتی مانند مرگ و ناپایداری زندگی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.

غزل شمارهٔ ۸۸۲

بی‌مغزی و داری به من سوخته جان بحث
ای پنبه مکن هرزه به آتش‌نفسان بحث

از یک نفس است این همه شور من و مایت
بریک رگ‌گردن چقدر چیده دکان بحث

با چرخ دلیری بود اسباب ندامت
ای دیده‌وران صرفه ندارد به دخان بحث

در ترک تامل الم شور و شری نیست
بلبل ننماید به چمن فصل خزان بحث

از مدرسه دم نازده بگریز وگزنه
برخاست ر‌گ گردن و آمد به میان بحث

در نسخهٔ مرگ است‌ گر انصاف توان یافت
تا علم فنا نیست همان بحث و همان بحث

از عاجزی من جگر خصم‌ کباب است
با آب‌ کند آتش سوزنده چسان بحث

زبر و بم این انجمن آفاق خروش است
هر دم زدن اینجا دم تیغ است و فسان بحث

با سنگ جنون می‌کند انداز شرارم
عمری‌ست‌که دارد به نگه خواب‌گران بحث

در معرکهٔ هوش ‌که خون باد بساطش
تا رنگ نگردید نگرداند عنان بحث

گر درس ‌خموشی سبق حال تو باشد
بیدل نرسد برتو ز ابنای زمان بحث
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۸۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۸۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.