هوش مصنوعی:
این متن بیانگر عشق و وابستگی عمیق به معشوق است. شاعر از دنیای مادی و قدرت‌های دنیوی چشم‌پوشی کرده و تنها به لطف و محبت معشوق دل بسته است. او خود را در برابر معشوق کوچک و نیازمند می‌بیند و آرزو می‌کند که مانند ماه نو یا آینه‌ای صاف، بازتاب‌دهنده‌ی جمال معشوق باشد. شاعر همچنین تأکید می‌کند که هرگاه نگاهش از معشوق منحرف شود، خود را تنبیه خواهد کرد.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی احساسی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
غزل شمارهٔ ۱۵۷۴
نی سیم و نه زَر نه مال خواهیم
از لُطفِ تو پَرّ و بال خواهیم
نی حاکِمی و نه حُکْم خواهیم
بر حُکْمِ تو اِحْتِمال خواهیم
ای عُمرِ عزیز عُمرِ ما باش
نی هفته نه مَهْ نه سال خواهیم
ما بَدْر نِه‌‌‌‌ایم و از پِیِ بَدْر
خود را چو قَدِ هِلال خواهیم
از بَهرِ مُطالعه‌یْ خیالَت
خود را به کَم از خیال خواهیم
چون دَلْوْ مُسافرانِ چاهیم
کان یوسُفِ خوش خِصال خواهیم
چون آیِنِه نَقْشِ خود زُدایَم
چون عکسِ چُنان جَمال خواهیم
چون چَشمْ نَظَر کُند به جُز تو
جان را زِ تو گوشْمال خواهیم
خاموش زِ قالْ چند لافی؟
چون حال آمد چه قال خواهیم
از لُطفِ تو پَرّ و بال خواهیم
نی حاکِمی و نه حُکْم خواهیم
بر حُکْمِ تو اِحْتِمال خواهیم
ای عُمرِ عزیز عُمرِ ما باش
نی هفته نه مَهْ نه سال خواهیم
ما بَدْر نِه‌‌‌‌ایم و از پِیِ بَدْر
خود را چو قَدِ هِلال خواهیم
از بَهرِ مُطالعه‌یْ خیالَت
خود را به کَم از خیال خواهیم
چون دَلْوْ مُسافرانِ چاهیم
کان یوسُفِ خوش خِصال خواهیم
چون آیِنِه نَقْشِ خود زُدایَم
چون عکسِ چُنان جَمال خواهیم
چون چَشمْ نَظَر کُند به جُز تو
جان را زِ تو گوشْمال خواهیم
خاموش زِ قالْ چند لافی؟
چون حال آمد چه قال خواهیم
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۵۷۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۵۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
