هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق و فداکاری در راه آن سخن می‌گوید. او عاشقی پخته است و ننگ عشق را بر خود می‌پذیرد. او از علم و دانش نیز سخن می‌گوید و آن را همچون چادری می‌داند که او را در بر می‌گیرد. شاعر همچنین از شمس‌الدین تبریزی یاد می‌کند و عشق خود را به او نشان می‌دهد.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و مفاهیم پیچیده‌تر مانند علم و عرفان نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً در سنین بالاتر دیده می‌شود.
غزل شمارهٔ ۱۵۹۳
رویِ نیکَت بَد کُند منْ نیک را بر بَد نَهَم
عاشقی بَسْ پُخته‌‌‌‌اَم این نَنگ را بر خَود نَهَم
نَنگِ عاشقْ نَنگ دارد از همه فَخْرِ جهان
نَنگ را من بر سَرِ آن عِشرتِ بی‌حَد نَهَم
عِلْم چون چادر گُشایَد در بَرَم گیرد به لُطف
حَرف‌‌‌هایِ عِلْم را بر گَردنِ اَبْجَد نَهَم
تاجِ زَرّین چون نَهَد از عاشقی بر فَرقِ من
تَختِ خود را من بَرآرَم بر سَرِ فَرقَد نَهَم
چون در آبِ زندگانی صورتم پنهان شود
صورتِ خود را به پیشِ صورت احمد نَهَم
نامِ شَمسُ الدّین ِتبریزی چو بِنْویسم بِدانْک
شِکَّرِ دلخواه را در اِشْکَمِ کاغذ نَهَم
عاشقی بَسْ پُخته‌‌‌‌اَم این نَنگ را بر خَود نَهَم
نَنگِ عاشقْ نَنگ دارد از همه فَخْرِ جهان
نَنگ را من بر سَرِ آن عِشرتِ بی‌حَد نَهَم
عِلْم چون چادر گُشایَد در بَرَم گیرد به لُطف
حَرف‌‌‌هایِ عِلْم را بر گَردنِ اَبْجَد نَهَم
تاجِ زَرّین چون نَهَد از عاشقی بر فَرقِ من
تَختِ خود را من بَرآرَم بر سَرِ فَرقَد نَهَم
چون در آبِ زندگانی صورتم پنهان شود
صورتِ خود را به پیشِ صورت احمد نَهَم
نامِ شَمسُ الدّین ِتبریزی چو بِنْویسم بِدانْک
شِکَّرِ دلخواه را در اِشْکَمِ کاغذ نَهَم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۵۹۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۵۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
