۳۴۶ بار خوانده شده
فَلَکا بگو که تا کِی گِلِههایِ یار گویم؟
نَبُوَد شبی که آیم زِ میانِ کار گویم
زِ میانِ او مُقامَم کَمَر است و کوه و صَحرا
بِجَهَم ازین میان و سُخَنِ و کِنار گویم
زِ فِراقِ گُلْسِتانَش چو در اِمْتِحانِ خارَم
بِرَهَم زِ خار چون گُل سُخَن از عِذار گویم
همه بانگِ زاغ آید به خرابههایِ بهمن
بِرَهَم ازین چو بُلبُلْ صِفَتِ بهار گویم
گِرِهی زِنَقْدِ غُنچه بِنَهَم به پیشِ سوسن
صِفَتی زِ رَنگِ لاله به بنفشَهزار گویم
بِکَشد زِ کِبْر دامَنْ دلِ من چو دِلْبَر آید
بَدَرَد نَظَر گریبانْ چو زِاِنْتِظار گویم
بِنَهَد کُلاه از سَر خُمِ خاصِ خُسروانی
بِجَهَد زِ مِهرْ ساقی چو من از خُمار گویم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
نَبُوَد شبی که آیم زِ میانِ کار گویم
زِ میانِ او مُقامَم کَمَر است و کوه و صَحرا
بِجَهَم ازین میان و سُخَنِ و کِنار گویم
زِ فِراقِ گُلْسِتانَش چو در اِمْتِحانِ خارَم
بِرَهَم زِ خار چون گُل سُخَن از عِذار گویم
همه بانگِ زاغ آید به خرابههایِ بهمن
بِرَهَم ازین چو بُلبُلْ صِفَتِ بهار گویم
گِرِهی زِنَقْدِ غُنچه بِنَهَم به پیشِ سوسن
صِفَتی زِ رَنگِ لاله به بنفشَهزار گویم
بِکَشد زِ کِبْر دامَنْ دلِ من چو دِلْبَر آید
بَدَرَد نَظَر گریبانْ چو زِاِنْتِظار گویم
بِنَهَد کُلاه از سَر خُمِ خاصِ خُسروانی
بِجَهَد زِ مِهرْ ساقی چو من از خُمار گویم
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۶۲۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۶۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.