هوش مصنوعی:
متن دعوتی به شادی، همدلی و وحدت است که در آن از رقص، مهمانی و زیبایی‌های طبیعت به عنوان نمادهایی برای این احساسات استفاده شده است. شاعر از مخاطبان می‌خواهد تا در این روز خاص، دغدغه‌ها را کنار بگذارند و به شادی و همبستگی بپردازند.
رده سنی:
همه سنین
متن دارای مفاهیم مثبت و جهانی مانند شادی، وحدت و زیبایی‌های طبیعت است که برای همه سنین قابل درک و الهام‌بخش است. هیچ محتوای نامناسب یا پیچیده‌ای وجود ندارد که محدودیت سنی ایجاد کند.
غزل شمارهٔ ۱۶۴۷
روزِ شادی‌ست بیا تا هَمِگان یار شویم
دست با هم بِدَهیم و بَرِ دِلْدار شویم
چون دَرو دَنگ شویم و همه یک‌رنگ شویم
همچُنین رَقص‌کُنانْ جانِبِ بازار شویم
روزِ آن است که خوبان همه در رَقص آیند
ما بِبَندیم دُکان‌ها همه بی‌کار شویم
روزِ آن است که تَشریف بِپوشد جان‌ها
ما به مهمانِ خدا بر سَرِ اسرار شویم
روزِ آن است که در باغْ بُتان خیمه زنند
ما به نَظّارهٔ ایشان سویِ گُلْزار شویم
دست با هم بِدَهیم و بَرِ دِلْدار شویم
چون دَرو دَنگ شویم و همه یک‌رنگ شویم
همچُنین رَقص‌کُنانْ جانِبِ بازار شویم
روزِ آن است که خوبان همه در رَقص آیند
ما بِبَندیم دُکان‌ها همه بی‌کار شویم
روزِ آن است که تَشریف بِپوشد جان‌ها
ما به مهمانِ خدا بر سَرِ اسرار شویم
روزِ آن است که در باغْ بُتان خیمه زنند
ما به نَظّارهٔ ایشان سویِ گُلْزار شویم
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۶۴۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۶۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
