هزار حسن عبادت نه زشتی عمل است
متاع من دل مجذوب و مستی ازل است

یکی است نقد حکیمان و حسن نادانان
هر آن چه در کتب حکمت است در مثل است

کسی که گشته به تقلید آدمی سیر ت
نه آدمی است، همان باز، آدمی بدل است

به جنگ زاهد و صوفی خوشم به گلشن او
میان بلبل و زاغ چمن همان جدل است

من از حدوث و قدم خامشم، ولی گویم
نظیز عدت آینده عهد ماازل است

قصیده نظم هوس پیشگاه بود عرفی
تو از قبیله ی عشقی وظیفه ات غزل است

«عرفی شیرازی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir